Discours versus realiteit?
Dit contrasteert met wat we in onze eerste bevraging in 2012 vaststelden. Ook toen werd benadrukt dat ‘de juiste persoon op de juiste plaats’ en het inzetten op talentontwikkeling belangrijk zijn. Tegelijk stelde de grote meerderheid (meer dan 90%) van de bevraagde werkgevers dat het houden van medewerkers en zorgen voor continuïteit twee belangrijke doelstellingen van hun loopbaanbeleid zijn. Loopbaanbeleid viel dus grotendeels samen met een retentiebeleid – wat (onbedoeld) kan leiden tot stabiliteit, eerder dan flexibiliteit.
Ook vandaag nog wordt onze arbeidsmarkt, ondanks de roep om flexibelere loopbanen, vooral gekenmerkt door stabiliteit. Uit cijfers van het Steunpunt Werk blijkt dat de gemiddelde jobanciënniteit bij werknemers in België tussen 15 en 64 jaar schommelt rond elf jaar. Dit cijfer is in tien jaar tijd quasi onveranderd. Werknemers zijn dus nog steeds honkvast. Dit zien we ook in longitudinaal onderzoek van SD Worx, gebaseerd op payrolldata van 176.768 bedienden bij 18.823 werkgevers tussen 2009 en 2019: 60% bleef in deze periode bij dezelfde werkgever aan de slag. Die stabiliteit neemt bovendien toe met de leeftijd – terwijl het in een context van langere loopbanen net belangrijk is om dynamiek doorheen héél de loopbaan te creëren.
We zien dit ook terug in hoe werknemers naar hun loopbaan kijken. Ook al ervaren de meesten dat ze aan het stuur van hun eigen loopbaan staan, toch zien velen vooral de huidige werkgever als het speelveld voor die loopbaan. Het goede nieuws is dat werknemers binnen hun organisatie wel op zoek zijn naar mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen of om interne loopbaanstappen te zetten.
Loopbaanbrekend onderzoek - werknemers: 2012: 44% “Ik streef ernaar om mijn hele loopbaan bij dezelfde werkgever te blijven.” 2020 : 55% “Ik zou het liefst mijn hele loopbaan bij dezelfde werkgever aan de slag blijven.”