Is ESG complete onzin? Onze experts onderzoeken het?
Sinds 2007 mogen banken en tussenpersonen geen financieel product meer verkopen zonder iemands risicoprofiel te kennen en zijn kennis van de financiële markten en beurservaring te hebben beoordeeld. Die richtlijn is op 2 augustus aangescherpt met nieuwe regels, waarbij bankiers of brokers verplicht zijn om iemands behoefte aan duurzame beleggingen te peilen. Banken gebruiken de Environmental, Social, and Governance (ESG) criteria, een set standaarden voor het gedrag van een bedrijf die wordt gebruikt om potentiële investeringen te screenen.
door Wayne Visser, PhD, Ewald Van den Auwelant
| 18 augustus 2022
Share on
Maar zijn die ESG-criteria genoeg? Onderzoeker Ewald Van den Auwelant van het Sustainable Transformation Lab ziet mogelijkheden voor verbetering. Volgens Prof. Dr. Wayne Visser zijn die ESG-criteria om te beginnen onzin en dit is waarom.
1. ESG-criteria worden vaak alleen gemeten op basis van hun impact op het bedrijf, niet andersom
"Zo krijg je bizarre situaties waarbij bedrijven als Philip Morris en Exxon goede ESG-ratings krijgen van MSCI, wat in de praktijk helemaal verkeerd is", zegt Visser. Daarnaast wordt de ESG-trend in beleggingen ook misbruikt door banken als middel om een duurzaamheidsclaim te maken. Hierdoor ontstaat een groot risico op greenwashing.
2. De G in ESG krijgt te veel aandacht
Er zou veel meer aandacht moeten zijn voor de werkelijke impact op het milieu (de E van ESG). Governance staat voor beleid, maar het meten van beleid is geen goede parameter. Het is ongeloofwaardig om te denken dat banken alleen projecten met een positieve impact zullen financieren. Maar het minste wat ze kunnen doen is zich terugtrekken uit de financiering van schadelijke activiteiten. Geen schade toebrengen is het minimum dat ze in gedachten zouden moeten hebben. Dat betekent echter "nee" zeggen tegen veel projecten en producten, en dat is moeilijk. Grote banken verdienen nog steeds te veel geld aan dubieuze en vervuilende activiteiten.
3. Banken zijn erg conservatief
Ten eerste schatten bankiers en verzekeraars in dat ze niet genoeg gegevens hebben om ESG-factoren te beoordelen om bedrijven te beoordelen op hoe ver ze zijn met duurzaamheid. Volgens Van Den Auwelant is het misleidend om te suggereren dat er nog geen uitgebreide ESG-gegevens beschikbaar zijn. Ongetwijfeld moeten de beschikbare ESG-gegevens verbeteren - en dat zal de komende 5 jaar ook gebeuren. Wat momenteel ontbreekt, is het kader rond de duurzaamheidscriteria.
De praktische implicatie van de Europese MiFID-richtlijn is dat banken of verzekeraars die achterlopen op de ESG-curve - die traag hebben gereageerd op de duurzame beleggingstrend van de afgelopen decennia - zullen moeten betalen voor ESG-gegevens om tegemoet te komen aan de ESG-voorkeuren van hun klanten. En zo hoort het ook: de concurrentiekrachten van de markt zullen de pioniers belonen en de innovatie bij de rest versnellen.
Ten tweede hebben ze moeite met het financieren van nieuwe bedrijfsmodellen, zoals de circulaire economie, omdat ze er weinig ervaring mee hebben en de risico's niet goed kunnen inschatten. Maar als we verandering willen, zullen banken moeten leren hoe het anders moet. Elke transitie brengt risico's met zich mee. We moeten banken meer verantwoordelijk maken.
Wil je dit onderwerp verder uitdiepen? Bekijk dan de volgende nieuwsartikelen waarop deze blogpost is gebaseerd.
