Hoewel informatiebeveiliging al een lange geschiedenis heeft, stond het tot eind 2010 niet echt bovenaan de agenda van het senior management, de raad van bestuur of andere medewerkers. Een "beveiligingsprofessional" werd een echte baan en sindsdien is de vraag op de markt gegroeid. Het bewustzijn over beveiligingsrisico's nam aanzienlijk toe. De drijvende krachten hierachter waren grote beveiligingsinbreuken zoals Snowden, NotPetja en WannaCry die de wereld schokten, maar ook regelgevende instanties die van bedrijven eisen dat ze hun kritieke activa beschermen, inclusief niet-tastbare activa zoals gegevens. Als gevolg hiervan kunnen we nu stellen dat het de aandacht van de raden standaard heeft.
Het overkoepelende probleem voor de CISO's van vandaag is het scheiden van zin en onzin. Onzin is het complete woud van FUD-verkopers; zin is inzicht in en overzicht over de relevante kwesties die specifiek zijn voor de drie organisatieniveaus.
Om meer inzicht te krijgen in wat digitale beveiliging moet bereiken, moet de CISO eerst het juiste in- en overzicht hebben over de relevante organisatorische kwesties. Laten we daarom eerst ingaan op drie belangrijke perspectieven die de organisatorische reikwijdte van de CISO bepalen. Deze verschillende niveaus vereisen verschillende gezichtspunten en aandachtspunten in de dialoog over het rendement van beveiligingsinvesteringen. Ten tweede zullen we, om een weg te vinden door de onzin van beveiligingssoftware oplossingen en -services, het probleem van onderbenutting van technologie aanpakken waarmee bedrijven vaak te maken hebben. Beide factoren zullen aanzienlijk bijdragen aan het verkrijgen van de 'grootste 'bang for your security buck'.